Aŭŝvico

27/01/2022

Vi, kiu kviete vivas

Varme en viaj domoj

Kiu hejmeniĝante trovas vespere

Tablon surmetitan kaj amikajn vizaĝojn

Ĉu li estas viro

Tiu, kiu penas en la koto

Kiu ne konas ripozon

Baraktas por panpeco

Mortas pro detalo

Ĉu ŝi estas virino

Tiu, kiu perdis sian nomon kaj siajn harojn

Kaj eĉ la forton memori

Kun rigardo perdita kaj mamo senviva

Kiel rano en vintro

Ne forgesu, ke tio ja okazis

Ne, Ne forgesu

Gravuru tiujn vortojn en vian koron

Pripensu tion hejme, surstrate

Enlitiĝante, leviĝante

Ripetu tion al viaj infanoj

Eĉ se via domo ruiniĝas

Eĉ se malsano suferigas vin

Ke viaj gefiloj forturniĝas  

Primo Levi