. Agado de rezistado okaze de la Memortago pri la viktimoj de la genocido de la tatara popolo de Krimeo estis organizita fare de membroj de la movado « flava rubando ». Ili fotis poŝtkartojn surhavantajn la surskribojn « Krimeo estas Ukrainio » kaj « Ni primemoras – 1944 » sur la stratoj Simperopolo, Eŭropatorio kaj Baĥĉisarajo.
. La18an de majo, kandeloj estis eklumigitaj apud la Memormonumento pri la viktimoj de la genocido de la tatara popolo de Krimeo sur la placo Mira en Kijivo memore al ĉiuj, kiuj mortis en tiu tragedio. Cento da personoj venis omaĝi la viktimojn.
. La 18an de majo, Ĵiromir honoris la memorojn de la viktimoj de la politika represio kaj de la genocido de la Tataroj de Krimeo kaj hisis la flagon de la tataroj de Krimeo signe de unuiĝo kaj subteno.
. La 18an de majo, okaze de la Memortago de la viktimoj de politikaj represioj, Zaporiĵia honoris la memoron de tiuj, kiuj mortis pro la teroro de USSR. En la urbo, floroj estis metitaj apud la monumento « Al la viktimoj de la politikaj represioj de la jaroj 1930 - 1950 ».
. En Kropivnickij, la memoro de la viktimoj de la politikaj represioj estis honorigitaj. La loĝantoj kolektiĝis apud la memorpanelo « Al la batalantoj por la libereco de Ukrainio – Viktimoj de la politikaj represioj », metis florojn kaj eklumigis lampojn.
Bildo : Sabaton 3an de majo, multaj israelanoj manifestaciis, same kiel ĉiuj sabatoj, kontraŭ la milito en Gazao.
Dum Israelo anoncis la realvokon de pluraj dekoj da miloj da rezervistaj soldatoj cele al ebla plivastigo de sia ofensivo en Gazao sabaton 3an de majo, multaj Israelanoj manifestaciis sammomente, kiel ĉiuj semajnoj por postuli, ke ĉio estu farita por liberigi la ostaĝojn plu detenitajn en la enklavo. Inter ili ankaŭ troviĝis kelkaj centoj da viroj kaj virinoj venintaj enmemiĝi silente, kun fotoj de gazaaj infanoj en la mano.
Sur la stratoj de Tel-Avivo, kie dekoj da miloj da manifestaciantoj kolektiĝis sabaton 3an de majo, muzika ario altiĝas por la israelaj ostaĝoj plu detenitaj en Gaza-sektoro. La enklavo estas nur sesdek kilometrojn for de tie. Kiel ĉiuj sabatoj, la israelaj kaptitoj estas en ĉiuj mensoj. Kaj pli kaj pli ankaŭ la gazaanoj.
Jael estas emerita instruistino. Kiel centoj da Israelanoj, ŝi svingas silente portreton de palestina infano mortigita fare de israelaj bomboj : « Ĉi tie estas knabino. Ŝi ekzistis, se nun ne plu estas de tiu mondo. Ŝi estis mortigita la 17an de aprilo en Kabalja. Estas tre grave por mi, ke la tuta mondo sciu, ke oni mortigas infanojn por nenio. Nur por ke la registaro restadu ĉe la potenco ».
Junulo pacientas. Li petas la parolon. Li asertas, ke li estas 18-jara. : « Mi esperas, ke iun tagon, mi vivos en paco kun miaj najbaroj. Mi ŝatus, ke iam oni havu unu landon por ĉiuj : judoj, islamanoj kaj kristanoj. Mi elektis ne servi en la armeo, ĉar armeaniĝi signifus laŭ mi, esti en situacio morti bebojn ».
Alia homamaso alvenas : temas pri manifestacio kontraŭ la registaro de Benjamin Betanjahu. Vidinte la fotojn de infanoj de Gazao, la tamburoj silentiĝas. Silenta omaĝo, kiu ilustras la dubojn kaj la emocion, kiujn ekaŭdacas esprimi la Israelanoj.
Lundon la 7an de aprilo, la israela armeo bombadis tendon, kie grupiĝis ĵurnalistoj, en Ĥan Junis. Almenaŭ unu el ili estis mortigita, dekoj da aliaj estis vunditaj. Kelkaj estas en kriza sanstato, kiel la ĵurnalisto Ahmed Mansur. Li aperas en video, bruligita viva en la incendio estigita de la aerfrapo. Israelo plu malpermesas al la fremda gazetaro, ke ili eniru Gaza-sektoron.
Abomeninda sceno estas dividita en videon en la sociaj retoj: krioj, preĝoj, doloro kaj senpotenco. Kelkaj provas helpi lin, sed retroiras fronte al la potenca fajrego. La silueto meze de la fajro ne moviĝas, poste brako kaj ambaŭ kruroj leviĝas. Gestoj preskaŭ mekanikaj. Verŝajne la refleksoj de agonianta korpo.
« Flamiĝemaj »
« En Gaza-sektoro, ni plu havas nenion, ni vivas sub tendoj el plastaj baŝoj. Ili estas tre flamiĝemaj. La sekvaĵon, vi vidis ĝin en video: nia kolego ĵurnalisto sidis kaj laboris sur sia komputilo, kiam bombado okazis. Lia korpo estis disborita per splitaĵoj. Vundita, li ne plu kapablis moviĝi por savi sian vivon… kaj estis vorita de la flamoj », rakontas Salma Kaddumi, gazaa ĵurnalistino, kiu konas la viktimon.
Almenaŭ unu ĵurnalisto estis mortigita kaj naŭ aliaj estis vunditaj. La israela armeo prenas sur sin la bombadon. Ĝi asertas, ke ĝi celis membron de la Hamaso, kiu ŝajnigis ĵurnaliston. « Ĉiam la sama mensogo », denuncas la fotoraportistino Salma Kaddumi: « Ĉiufoje, la okupaciantaj israelaj fortoj akuzas nin, ke ni apartenas al iu ajn armita grupo. Sed la vero estas, ke la Israelanoj provas malhelpi nin dokumenti iliajn krimojn. Ili malhelpas nin labori, kaj malpermesas la fremdajn amaskomunikilojn aliri Gazaon. Ĉiusemajne, ĵurnalistoj estas mortigitaj… Ĝis kiam ? »
Pli ol 200 palestinaj ĵurnalistoj mortigitaj
Salma Kaddoumi mem estis vundita per kuglo pasintan someron, dum raportaĵo. De post la komenco de la milito en Gazao, pli ol 200 palestinaj ĵurnalistoj estis mortigitaj de la Hebrea Ŝtato, laŭ la sindikato de la palestinaj ĵurnalistoj.
Unu el la palestinaj reĝisoroj de la filmo « No Other Land » Oskaro 2025 de la plej kvalitaj filmdokumentoj, Hamdan Ballal, estis « vundita kaj sangokovrita » lundon post la atako de « grupo de kolonianoj » kontraŭ lia domo sude de okupaciata Cisjordanio, raportas Yuval Abraham, alia reĝisoro de la filmo. Hamdan Ballal, estis forkondukita fare de israelaj soldatoj – Tsahal ne ankoraŭ konfirmis.
Ĉu tio estas reprezalioj post la filmdokumento pri la koloniado en Cisjordanio ? La Palestina Hamdan Ballal, kunreĝisoro de « No Other Land », kiu ricevis ĉi-jare la Oskar-premion, estis arestita lundon 24an de marto fare de la israela armeo en okupaciata Cisjordanio, laŭ Yuval Abraham, unu el ambaŭ israelaj reĝisoroj de la filmo.
« Grupo de kolonianoj atakis la domon de Hamdan Ballal (...), dum li estis vundita kaj sangokovrita, soldatoj eniris en la ambulancon, kiun ili vokis kaj arestis lin », rakontas Yuval Abraham en sia X-konto.
La faktoj okazis en Susija, sude de Cisjordanio, okupaciata de Israelo de post 1967, laŭ la Center for Jewish Nonviolence, NeRegistara Organizaĵo, kiu kontraŭas la israelan okupacion. Ties membroj estis surloke kaj asertas, ke ili filmis la eventojn.
Pridemandita de la franca novaĵagentejo AFP, la isralea armeo kontrolos tiujn informojn.
Filmo engaĝita en « milita zono »
Filmita en Masafer Yatta, vilaĝo proksime de Susija, « No Other Land » rakontas la historion de juna Palestinano, kiu luktas kontraŭ tio, kion UN kvalifikas trudita delokigo.
Masafer Yatta, de kie originas unu el ambaŭ palestinaj kunreĝisoroj, estis deklarita kiel milita zono fare de Israelo. Post longa juĝa batalo, la Ĉefkortumo pravigis en 2022 la israelan armeon per decido, kiu ebligis la elpeladon de loĝantoj de ok vilaĝoj instalitaj tie, kie la armeo deziras starigi pafkampon.
La koloniado de Cisjordanio fare de Israelo estas regule denuncita de Unuiĝintaj Nacioj kiel kontraŭleĝa laŭ la internacia juro.
Hamdan Ballal estis liberigita mardon de la israela polico.
La rusaj aŭtoritatoj submetas ukrainajn militprizonulojn kaj civilajn kaptitojn al torturaĵoj, daŭraj sekretaj detenoj, truditaj malaperigoj kaj nehumanaj traktadoj, kiuj ekvivalentas al militkrimoj kaj krimoj kontraŭ la homaro, denuncas Internacia Amnestio en nova raporto.
La dokumento, bazita sur 104 intervjuoj kondukitaj en Ukrainio inter januaro kaj novembro 2024 malkaŝas, ke la ukrainaj militkaptitoj kaj civiluloj malliberigitaj de Rusio de februaro 2022 estas intence izolitaj, sen kontaktoj kun la ekstera mondo, ofte de antaŭ jaroj.
Plejparte de la malliberuloj estas sekrete detenitaj, kaj iliaj familioj ne ricevas informojn koncerne ilian sorton. Samtempe, la rusiaj aŭtoritatoj rifuzas al la internaciaj organizaĵoj, aliron al tiuj prizonuloj, « kadre de intenca politiko celante ne submeti ilin al la protekto de la internacia juro. La daŭra kaj sekreta deteno verŝajne konsistigas nehumanan traktadon », denuncas la NeRegistara Organizaĵo.
Dekoj da miloj da Ukrainanoj krome estas konsiderataj kiel « malaperintoj en specialaj cirkonstancoj » fare de la ukrainaj aŭtoritatoj.
Multegaj el ili sendube troviĝas en karceroj, aliaj verŝajne estis mortigitaj. En kelkaj kazoj, Rusio agnoskis la kaptitecon de militprizonuloj, sciigante la Internacian Komitaton de la Ruĝa Kruco (IKRK), kiel postulas la internacia juro.
Tamen, « Rusio probable ne informis la IKRK pri la situacio de centoj eĉ miloj da aliaj militkaptitoj », substrekas Internacia Amnestio.
La NRO alvokas Rusion, ke ĝi metu finon al tiuj praktikoj, provizi informojn pri la sorto de la prizonuloj, permesi humanitaran aliron, garantii taŭgajn medicinajn flegadojn kaj liberigi la civilulojn detenitajn kontraŭleĝe. Internacia Amnestio petas ankaŭ liberigon de civiluloj kontraŭleĝe detenitaj kaj repatriigon de malliberuloj grave malsanaj aŭ vunditaj.
Bildo: Ĵauad Ghazal observas de fore siajn kampojn de olivarboj detruitaj de la israelaj kolonianoj.
En okupaciata Cisjordanio, la israela armeo daŭrigas la operacon lanĉitan du jarojn post la subskribo de la batalhaltigo en Gazao, kiu puŝis 40 000 homojn forlasi sian hejmon. Akompanas tion ankaŭ kreskigo de la atakoj de israelaj kolonianoj en la palestina teritorio.
Ĵauad Ghazal loĝas en Sebastia, antikva urbo ĉe flanko de monteto, kaŝita inter la olivarboj. Tiuj kampoj ne estas atingeblaj, nur povas esti rigarditaj de fore.
« Antaŭ kelkaj semajnoj, aŭto plena de kolonianoj proksimiĝis. Mi, kiel maljunulo en sia kampo, estis sola. Ili insultis min. ili diris al mi, ke tiuj teroj estas israelaj », li rakontas.
Li aldonas : « Poste ili frapis min ĉe la vizaĝo. Mi falis alteren kaj ili piedbatis min. Ili estis armitaj. Ili diris, ke ili revenos mortigi min se mi reiros, kaj ke ili prigardas min de la kolonio tie for. Nun, mi iras sur miaj teroj diskrete, kiel ŝtelisto. »
Tiuj perfortoj ne estas novaj. La patro de Ĵauad estis mortigita fare de kolonianoj, ĉe lia vido, antaŭ 20 jaroj. Sed post la 7a de oktobro 2023 kaj la atako de la Hamaso ĉio ŝanĝiĝis, opinias Ĵauad. La armeo kaj la kolonianoj senkaŝe antaŭiras kune, asertas la urbestro de Sebastia, Mohammad Azim:
« Vidu tion, tio estas ordono de la ĉefo de la armeo en la zono. Li diras al ni, ke li kaptos terojn, kiuj apartenas al la vilaĝo, por krei inter la ĉirkaŭaj kolonioj vojon, kiun nur la israelaj kolonianoj rajtos uzadi.»
Antaŭ la 7a de oktobro, ni provus manifestacii. Hodiaŭ, ni tro timas esti mortigitaj.
Sudano, kiu suferas detruan militon de aprilo 2023, estas plenrekte tuŝita de la decido de Usono interrompi la helpon al disvolviĝo donacitan al la plej malriĉaj landoj. La trumpa administracio intencas meti finon al la buĝeto de la Usona Agentejo por Internacia Evoluo (USAID), kion ĝi interrompas ekde nun dum daŭro de 90 tagoj. Tio estas kritika interrompo por tiu lando.
La efiko de la ĵusa usona decido interrompi la helpojn humanitarajn kaj favore al disvolviĝo dediĉitajn al la plej malriĉaj landoj jam spertiĝas en Sudano.
Multaj NeRegistaraj Organizaĵoj esprimis sian opozicion fronte al la usona decido. Laŭ Unuiĝintaj Nacioj, tridek milionoj da personoj, nome pli ol duono el la sudana loĝantaro, suferas malsaton kaj bezonas urĝan helpon.
La ekzemplo de la « komunumaj kuirejoj »
La sektoro de la « komunumaj kuirejoj », lanĉitaj de volontuloj inter la loĝantoj, komence de la milito en 2023, estas signifa ekzemplo de tiu grava efiko. Tiuj kuirejoj estis origine bazitaj sur la donacoj de la surloka socio kaj de la diasporo. Pli poste, ili komencis ricevi helpojn de la internaciaj agentejoj, kiuj penas atingi la konfliktajn areojn. Ilia celo estis helpi la militajn delokitojn kaj tiujn, kiuj estas en ekstrema malfacilo pluvivi.
Tiuj « komunumaj kuirejoj » suferas hodiaŭ malfacilaĵojn, kiuj laŭ la volontuloj implicas fermadon de mil el tiuj lokoj. Du milionoj da personoj, kiuj profitis tiujn helpojn ne plu havas aliron al ĝi, kaj do troviĝas en absoluta nutraĵa urĝeco.
Kreditaĉetoj
Laŭ kelkaj taksadoj, la usonaj helpoj financis inter 70% kaj 80% el la necesa sumo por funkciigi tiujn kuirejojn, sed hodiaŭ la kutimaj kanaloj por ricevi la monon ne plu disponeblas. Nun, kelkaj volontuloj aĉetas kredite al la fiŝkaptistoj kaj al la produktantoj por povi minimume funkciigi siajn kuirejojn. Ili eĉ ne havas la garantion povi iam repagi la pruntitan monon.
Dum ege streĉita interparolo inter la prezidentoj usona kaj ukrainia en la Blanka Domo, kie ĉeestis kameraoj el la tuta londo, Donald Trump minacis « forlasi » Ukrainion fronte al Rusio, se Volodimir Zelenskij ne montras pli bonan volon por labori favore al tuja paco.
Post la perforta frontalfronto inter Donald Trump kaj Volodimir Zelenskij, vendredon 28an de februaro en la Blanka Domo, Oleksandra Matvijĉuk, advokatino kaj ukrainia aktivulino ricevinte la Nobelpremion pri Paco en 2022 opinias, ke Putin « estas la sola profitanto » de tiu spektakla diplomatia evento.
« Ni spektis historian eventon. La historio juĝos », opinias la gvidantino de la Centro por civilaj liberecoj. Ridinde estas, ke la sola hieraŭa profitanto, estas Putin. « Ankaŭ lia alianco kun Irano, Norda Koreio, Ĉinio », ŝi aldonas.
Tamen, Oleksandra Matvijĉuk ne sentas sin sole. « Mi scias, ke en Usono, multaj homoj subtenas Ukrainion. Ni batalas por valoroj. Ni batalas por libereco. Tio estas multe pli grava ol la diversaj ercoj. » La disputo inter ambaŭ viroj, malofte vidita je tia nivelo, bruske metis finon al iliaj interparoloj.
La gazetkonferenco kaj la planita subskribo por oficialigi interkonsenton koncerne aliron al la ercaj resursoj de Ukrainio inter ambaŭ landoj estis nuligitaj.
« Ni volas daŭran pacon en kio ni certas, ke tuj poste Rusio ne atakos denove. Estas normale, ke ni parolu pri la sekuraj demandoj. Ni bezonas garantiojn. »
La subteno de multaj eŭropaj ĉefurboj al Volodimir Zelenskij tuj esprimiĝis. Sed la ukraina prezidento deklaris en "Fox News", ke sen la usona helpo, repuŝi Rusion malfacilos por Ukrainio. La brita Ĉefministro Keir Starmer invitis dekkvin eŭropajn estrojn al pintkunveno dimanĉon.
« Eŭropo devus havi rolon pli anticipan », pledis Oleksandra Matvijĉuk.
Ŝiri Bibas kaj ties du filoj, Ariel 4-jaraĝa kaj Kfir 10-jaraĝa, forkaptitaj la 7an de oktobro 2023, mortis en mallibereco en Gazao. Ambaŭ infanoj estis murditaj de siaj kaptintoj.
Ilaj korpoj estis redonitaj dum aparte makabra enscenigo, « kruela kaj abomeninda » laŭ Unuiĝintaj Nacioj, kaj kiu fakte esprimas la faŝismajn metodojn de la Hamaso.
Plie, la israelaj aŭtoritatoj ŝajne pruvis, ke la korpo prezentita kiel tiu de Ŝiri Bibas ne estas lia. Tio aldoniĝus al la hororo kaj la graveco de la sinteno de la Hamaso.
La Forumo de la familioj de ostaĝoj, kolektivo de familioj de ostaĝoj, ankaŭ citas la nomon de kvara mortinta ostaĝo, kies korpo estis redonita, tiu de Oded Lifshitz, ĵurnalisto kaj pacaktivulo, kiu helpis al la kreado de la Kibuco Nir Oz kaj dediĉis sian vivon helpi la homojn kaj transporti malsanajn Gazaanojn al la israelaj hospitaloj.
Tiu Forumo, kiu de multaj monatoj luktas kontraŭ la blokadoj kaj malfruiĝoj, inter kiuj tiuj de la israela registaro, alvokas al efektivigo de la interkonsento por rekonduki ĉiujn ostaĝojn restantajn en Gazao, aldonante : « Tio ne plu povas daŭri. Eĉ plian tagon. La dua etapo de la interkonsento realiĝu TUJ. Tempo ne plu ekzistas por perdi. »
Ĉiuj ostaĝoj estu liberigitaj tuj, tio devintus okazi de antaŭ longa tempo. La registaro de Netanjahu, kiu sin deklaras favora al la respekto de la batalhaltigo, devus agadi por ĝenerala akordo kaj reveno de la ostaĝoj prefere al aprobo kaj preparo de la efektivigo de la planoj pri etna elpurigo de Trump.
La milito haltu, tiel ke la infanoj palestinaj kaj israelaj ne plu mortu, ne plu estu vunditaj aŭ orfigitaj, kaj ke la tre gravaj sekvaĵoj estu zorgitaj de ampleksega humanitara helpo.
NOW: Protestors in Jerusalem are calling "we won't kill and be killed in service of Zi0nism" holding a sign reading: "Starvation is a war crime." The demonstrators are demending a completion of the deal and permanent ceasefire and end to the 0ccupation. pic.twitter.com/B0v8G79SVf
Kuniĝu kun ni, judaj kaj palestinaj civitanoj, por haltigi la abomenan planon de Trump kaj Netanjahu ebligante la kontrolon de Gazao fare de Usono, kaj la truditan translokigon de la palestinanoj el Gaza-sektoro.
La trudita translokigo de 2 milionoj da Palestinanoj ne okazos. Ĉiuj, kiuj rekomendas tion kondamnas ĉiujn en Israelo-Palestino vivi en senfina milito kaj ĉagreno. Ebla vojo ekzistas en la intereso de ĉiuj, Israelanoj kaj Palestinanoj. Tio nomiĝas paco.
Hodiaŭ Netanjahu ĝojas. Smotrich festenas. Ben-Gvir rapidas jubilee al la registaro. Jen la vera sukceso de la deklaro de Trump pri la trudita translokigo kaj la usona ekkontrolo de Gaza-sektoro. Por nia ekstremdekstra registaro, la revo fariĝas realo anstataŭ pluigi la duan etapon de la interkonsento pri batalhaltigo kaj liberigo de ĉiuj ostaĝoj. Ili havas pretekston por relanĉi la militon, eĉ pli detruadi Gazaon, eviti la kulpigon de tiu terura katastrofo kaj konservi la potencon. Same, ili ankaŭ anoncas formalan anekson de Cisjordanio, kies nura rezulto estos kreskigo de la nombro de funebraj familioj. Pro tio, ili ĝojas pri la jam verŝita sango kaj ankaŭ verŝota. Ni ne falu en ilian kaptilon. Ni ne lasu ilin kunporti nin al alia katastrofo, plenumi aliajn militkrimojn kaj transformi nin en militemulojn kiel ili.
Alia vojo ekzistas. Kaj male al la Kahanisma vizio pri translokigo kaj etna elpurigo, ĝi estas ebla, reala kaj bona por ni ĉiuj. Tiu vojo nomiĝas israela-palestina paco. Kelkaj ne deziras tion. Kelkaj opinias, ke ili povas detruadi tutan popolon, puŝi ilin al la maro, kaj malaperigi ĝin. Tio ne okazos. Du popoloj loĝas sur tiu tero, kaj ambaŭ nomas ĝin sia patrio. Tio ĉiam ekzistis kaj plu ekzistos. Inter ambaŭ popoloj, ekzistas ekstremistoj, kiuj deziras pli da mortintoj kaj detruadon por konservi sian potencon – sed la plimulto komprenas, ke ni ĉiuj estas ĉi tien por restadi, kaj ke paco povas esti nur bonŝanco. Estas tempo fari de tiu alternativo realon kaj nin savi el estonto de senfina milito.
Tio eblas. Ni havas partnerojn por la paco. Ekzistas palestinaj partneroj, kaj ekzistas israelaj partneroj. Anstataŭ lasi nian militeman registaron transformi nin en socion mesiisman kaj malaman, ni luktu por la paco. En la venontaj tagoj kaj semajnoj, ni estos surterene, en la tuta lando, por postuli tion, kio estas bona por ni ĉiuj : daŭrigo de la interkonsento pri batalhaltigo, fino de la okupacio kaj vere justa paco, kio donos sendependecon al ambaŭ popoloj. Tio estas la tasko de ĉiu el ni.
Estas infanoj en Gazao. Estas infanoj en Israelo. Estas infanoj en Cisjordanio. Ĉiuj ĉi infanoj kreskos ĉi tie, sur tiu tero, kiu estas hejmo por ĉiuj. Hieraŭ, Trump kaj Netanjahu promesas estonton, en kio ĉiuj interbatalos, mortigos kaj mortos kontraŭ siaj interesoj pro la decidoj adoptitaj de tiuj politikuloj. Ni promesu la vivon.
Subskribu kaj dividu tiun peticion : kuniĝu kun ni por kontraŭbatali tiun katastrofan planon kaj aŭdigi niajn voĉojn.