Antaŭ 80 jaroj, dum la nokto de la 2a ĝis la 3a de aŭgusto 1944, 3 000 Romaoj - ĉefe virinoj kaj infanoj – estis murditaj de la nazioj en la koncentrejo Aŭŝvico-Birkenau en Pollando. Vendredon, okaze de la Eŭropa tago de memorfesto de la Holokaŭsto de la Romaoj, la Konsilo de Eŭropo memorigas, ke la romaaj komunumoj plu frontas anticiganismon tra Eŭropo. La institucio pledas favore al enigo de tiu genocido en la programojn de la lernejoj de Eŭropo.
La genocido de la romaaj populacioj, ankaŭ nomita « Porajmos » (« vorita » en la romaa lingvo), estis organizita de la nazia reĝimo, kiu ordonis la deportadon de la ciganaj populacioj al Aŭŝvico-Birkenau ekde februaro 1943. Ĝis julio 1944, Ciganoj originaj de tuta Eŭropo estis kondukitaj al la morto-kampo. La detenitoj estis tie tatuitaj per matrikulo komencante per la litero « Z » kiel « Zigeuner » (Ciganoj) kaj fuŝvestitaj de bruna triangulo. La detenkondiĉoj, aparte malfacilaj kostis la vivon al multaj detenitoj, kiuj forpasis pro malsanoj, malvarmo, kaj manko de nutraĵoj.
La ciganaj virinoj kaj infanoj suferis ankaŭ truditajn steriligojn kaj estis viktimoj de medicinaj eksperimentoj.
Ceremonio estis organizita en Aŭŝvico-Birkenau fare de la Centra konsilio de la germanaj Sintioj aj Romaoj kaj la Asocio de la Romaoj de Pollando.
La Komisiito pri Homaj rajtoj de la Konsilio de Eŭropo, Michael O’Flaherty, insistis pri « la kresko de kazoj de malamo, diskriminacio kaj turmentado plenumintaj kontraŭ membroj de la Romaaj, Sintiaj kaj Ciganaj komunumoj ».
Sume, la genocido de la Romaoj fare de la nazioj kostis la vivon al 500 000 personoj.
De post la 7a de oktobro, almenaŭ 53 malliberuloj de Gazao kaj okupaciata Palestino mortis dum sia deteno fare de Israelo, laŭ raporto de la Buroo de UN por Homaj rajtoj dum la periodo de la 7a de oktobro ĝis la 30a de junio.
« La atestoj kolektitaj de mia buroo kaj aliaj fakoj raportas pri serio da abomenindaj sintenoj, kiel interalie simulado de dronado kaj ellaso de hundo kontraŭ la enkarcerigoj, en evidenta malobservado de la internacia juro pri Homaj rajtoj kaj humanitara internacia juro », menciis S-ro Türk.
La raporto mencias ankaŭ malliberulojn suferantajn ĉantaĝon, « bruligitajn per cigaredoj aŭ submetitajn al halucinaj medikamentoj ».
« Ili ĝenerale estis sekrete detenitaj, sen koni la okazon de sia enkarcerigo, sen helpo de advokato aŭ juĝa kontrolo », aldonas la raporto, bazita sur atestoj de palestinaj malliberuloj, aliaj viktimoj kaj atestantoj pri tiuj malobservadoj.
Israelo ne ankoraŭ reagis pri tiu raporto. La lando forpuŝis antaŭajn raportojn kaj asertis, ke ĝi respektas la internacian juron.
Lundon, la israela armeo anoncis la areston de dek soldatoj kadre de enketo pri mistraktadoj kontraŭ malliberulo en la detencentro Sde Teiman, sude de Israleo.
La Klubo de palestinaj malliberuloj akuzis la soldatojn pri « seksperforto ». Laŭ tiu palestina NeRegistara Organizaĵo pri defendo de la malliberuloj, ĉirkaŭ 9 600 Palestinanoj estas nun en la israelaj prizonoj, inter kiuj kelkaj en administra detenado sen akuzo.
S-ro Türk alvokis ĉiujn partojn starigi batalhaltigon, certigi plenan respekton de la internacia juro kaj travideblecon koncerne malobservadojn kaj ekscesojn.
« Sekreto, daŭra detenado en izoliteco ankaŭ povas konsistigi formon de torturo »
La kondiĉoj de detenado en la israelaj prizonoj same kiel la traktado de la enkarcerigitoj fare de la Hamaso estis temo de aliaj raportoj.
Amnesty International menciis ĉi-monate, ke ĝi dokumentis 27 kazojn de Palestinanoj, inter kiuj kvin virinoj kaj adoleskanto 14-jara, detenitaj de Israelo « ĝis kvar monatoj kaj duono » sen ebleco kontakti sian familion.
« Plej granda plimuto el ili, 5 580, trapasis la insulojn de la Egea maro, dum 830 uzis tervojon » tra la grek-turka landlimo, precizigis la NRO en komunikaĵo.
Unu infano el kvar estis akompanata « nek desia familio nek de leĝa prizorganto », ĝi aldonis substrekante, ke denove tio estas trioble pli ol en 2023.
« La situacio de tiuj neakompanataj junuloj estas eĉ pli malfacila, ĉar neniu provizas al ili vestaĵojn, ŝuojn aŭ eĉ poŝtelefonon », kiam ili estas en detencentro, laŭ tiu sama informfonto.
La neplenaĝuloj, kiuj alvenas en Grekion « ne estas traktitaj kiel infanoj », denuncis la direktoro por Eŭropo de Save The Children, Willy Bergogné, admonante la landon, ke ĝi pli bone protektu ilin kaj plibonigu iliajn vivkondiĉojn. Li postulis starigon de « sekura pasejo », tial ke la Mediteraneo ne plu estu « tombejo por la infanoj ».
Pasintan semajnon, la Konsilio de Eŭropo publikigis kritikan raporton pri la politiko de reteno de la migrantoj en Grekio, petante de Ateno, ke ĝi reviziu ĝin kaj « metu finon al la retropuŝoj ».
La greka registaro respondis, ke la detenkondiĉoj estas « konformaj kun la internaciaj normoj ».
Antaŭnelonge, la televidkanalo BBC nombris, ke 43 migrantoj mortis post retropuŝo fare de la greka marborda patrolo, inter kiuj naŭ estis intence ĵetitaj en la maron, inter 2020 kaj 2023 en Egea maro.
Ateno ĉiam neis la praktikon de kontraŭleĝaj retropuŝoj, kvankam la nombro de enketoj de internaciaj mediatoj kaj de NROj pruvis per videoj ĝian ekziston.
Bildo: la familioj de viktimoj kaj pluvivantoj de la atenco de la 7a de oktobro ĉe la koncerto Nova, kolektiĝas dum memorfesta muzikevento en Tel-Avivo, la 27an de junio 2024.
Ĉi-merkredon, la Neregistara Organizaĵo Human Rights Watch publikigas raporton, en kiu ĝi raportas multajn krimojn, interalie « krimojn kontraŭ la homaro », plenumintajn kontraŭ civiluloj dum la terorisma atako en Israelo. Tiuj faktoj estas nepreskripteblaj laŭ la internacia juro.
« Intencaj kaj senbridaj atakoj kontraŭ civiluloj kaj civilaj bienoj, intencaj murdoj de la kaptitaj personoj, kruelaj kaj nehumanaj traktadoj, seksaj kaj seksismaj perfortoj, mutiladoj kaj ŝteladoj de kadavroj, uzado de homaj ŝildoj, kaj ankaŭ rabado kaj detruado »…
La terura inventaro de Human Rights Watch (HRW) estas sen ia dubo.
« Centoj » da militkrimoj estis plenumintaj fare de armitaj palestinaj grupoj de Gazao dum la atako de la 7a de oktobro en Israelo, laŭ la NRO, kiu publikigas ĉi-merkredon 17an de julio detalan raporton pri la temo. Tiu enketo, kiu konsistigas unu el la plej profundaj studaĵoj pri tiu atako, kiu kaŭzis la nuntempan militon en la palestina enklavo, elvokas tutan spektron de krimoj nepreskripteblaj laŭ la internacia juro.
« Neeblas nombri la kazojn el preciza maniero », deklaris la kun-direktorino de la organizaĵo de defendo de Homaj rajtoj,Belkis Wille, dum gazetkonferenco aldonante, ke tiun ĉi tagon « centoj da ili sendube okazis ».
La Hebrea Ŝtato, kiu iom post iom kolonias la teritorion, kaptos 1 270 hektarojn da teroj, kio estas senprecedenca de post la Interkonsentoj de Oslo.
Israelo daŭrigas sian kontraŭleĝan okupacion de Cisjordanio. La Hebrea Ŝtato aprobis la kapton de 1 270 hektaroj da teroj de tiu okupaciata teritorio, laŭ oficiala dokumento konsultita ĉi-merkredon 3an de julio fare de la AFP.
Temas pri rekorda kaptado de teroj de post la interkonsentoj de Oslo (1993), asertas la israela organizaĵo "Pacon nun". Fine de junio, tiuj teroj situantaj en la Jordania valo estis deklaritaj « proprietoj de la registaro » fare de la israela aŭtoritato taskita pri la proprietaj aferoj en la Palestinaj teritorioj.
« La grandeco de la areo (...) estas la plej vasta de post la interkonsentoj de Oslo (1993), kaj la jaro 2024 markas kulminon en la vasteco de la deklaroj de teroj de la Ŝtato », deklaris "Pacon nun".
La israela koloniado estas kontraŭleĝa, memorigas Unuiĝintaj Nacioj
De la jarkomenciĝo, la israela registaro fakte oficiale kaptis 23,7 km2 de la Cisjordanio. La lando jam anoncis la 22an de marto la kaptadon de 800 hektaroj da teroj en Cisjordanio cele al konstruado de novaj kolonioj.
Tiu decido estis jam kvalifikita kiel « provoko » fare de "Pacon nun", laŭ kiu la Palestinanoj perdas sian proprietan aŭ uzeblan rajton sur teroj deklaritaj « Ŝtataj teroj ».
La aŭtoritatoj ne komentis publike tiun lastan kapton kiu intervenas, dum streĉoj kun la palestina komunumo kreskas pro la milito en Gazao.
La israela koloniado en Cisjordanio (inkluzive de Orienta Jerusalemo aneksita) estas kontraŭleĝa laŭ la internacia juro, memorigas regule Unuiĝintaj Nacioj, kiuj denuncas la tutan judan entreprenon de koloniado en la okupaciataj palestinaj teritorioj kiel unu el la ĉefaj obstakloj kontraŭ starigo de definitiva paco inter Israelo kaj la Palestinanoj.
Dekoj da sovaĝaj kolonioj
Dekoj da sovaĝaj kolonioj estis instalitaj en okupaciata Cisjordanio krom la kolonioj permesitaj de la israelaj aŭtoritatoj.
Meze de tri milionoj da Palestinanoj, ĉirkaŭ 490 000 Israelanoj estas instalitaj en Cisjordanio, en kolonioj permesitaj de la israelaj aŭtoritatoj sed kontraŭleĝaj laŭ pluraj internaciaj organizaĵoj kiel UN, laŭ kiu la tuta entrepreno de koloniado en Cisjordanio estas kontraŭleĝa.
De jaroj, UN postulas de Israelo, sensukcese, ke ĝi « haltigu ĉiujn setlajn aktivecojn » en Cisjordanio. Pluraj internaciaj organizaĵoj, interalie la Buroo pri humanitaraj aferoj de UN, denuncis, paralele kun la koloniado, ankaŭ la turmentadon de Palestinanoj fare de kolonianoj, kio kondukas tutajn komunumojn forlasi siajn terojn.
La Alta-Komisaro pri Homaj Rajtoj ĉe Unuiĝintaj Nacioj, Volker Türk, deklaris mardon 9an de julio, ke lia buroo enketas pri amastombo de migrantoj malkovrita ĉe la tunizia-libia landlimo. Volker Türk denuncis la ekscesojn, pri kiuj suferas la sub-saharaj migrantoj moviĝantaj en Libio.
En 2023 en Libio, multaj el la 700 000 migrantoj estis viktimoj de sklavismo, torturo, trudlaboro, ŝtelado. La malkovro de tiu nova amastombo intervenas post alia, elfosita pasintan marton, kie troviĝis la senvivaj korpoj de 65 migrantoj.
La enketo daŭras, sed la malkovro de nova amastombo de migrantoj ĉe la tunizia-libia landlimo konfirmas tion, kion denuncas la Alta-Komisaro pri Homaj Rajtoj ĉe Unuiĝintaj Nacioj, Volker Türk, t.e pli kaj pli multnombraj ekscesoj kontraŭ sub-saharaj migrantoj ĉeestantaj en Libio.
La migrantoj suprenmoviĝas al Libio kaj Tunizio
Ekirinte de Libio aŭ Tunizio, multaj trapasas Ĉadon, Sudanon, Niĝeron kaj Egipton en la espero, por plimulte, atingi la mediteraneajn marbordojn. La servoj de la Alta-Komisaro pri Homaj Rajtoj emfazas evidentan nepunitecon de la turmentistoj de tiuj migrantoj, sistemon de armitaj kaptoj sur tero kaj maro, kaj amasajn elpeladojn.
Tiuj ekscesoj jam okazigis polemikon en Tunizio, kiam centoj da migrantoj estis elpelitaj al la libiaj kaj alĝeriaj landlimoj post sekurkampanjo en la lando en 2023.
Eŭropflanke, Italio asertas, ke la alvenoj de migrantoj venantaj de la tuniziaj kaj libiaj marbordoj draste malkreskis de pasintjare, minus 60% laŭ la italaj aŭtoritatoj.
En 2023, Eŭropa Unio renovigis por du jaroj kontestitan interkonsenton kun la libia marborda patrolo, por provizi financan kaj materialan subtenon en la lukto kontraŭ la neregula migrado.
Pli ol 5000 migrantoj mortis en 2024 provante atingi la hispanan marbordon.
La fiŝkapta ŝipo pereis la 1an de julio, precizigis la maŭritania marborda patrolo.
Preskaŭ 90 migrantoj mortis lundon, dum ŝippereo, marvaste de la marbordoj de Maŭritanio, survoje al Eŭropo, menciis ĵaŭdon 4an de julio la maŭritania novaĵagentejo kaj alta maŭritania respondeculo.
« La maŭritania marborda patrolo retrovis la korpojn de 89 personoj sur granda tradicia fiŝkapta ŝipo, kiu pereis lundon 1an de julio sur marbordoj de la Atlantika Oceano », kvar kilometrojn for de la urbo Ndiago, situanta sud-okcidente de la lando, raportis la maŭritania Novaĵagentejo. La marborda patrolo sukuris naŭ personojn, inter kiuj 5-jaran knabineton.
La agentejo citas atestojn de pluvivantoj, laŭ kiuj la ŝipo ekiris de la landlimo inter Senegalo kaj Gambio kun 170 pasaĝeroj, kio altigas ĝis 72 la nombron de malaperintoj. La alta respondeculo de la surloka administrado provizis anonimece similajn informojn.
Tio estas ĝis nun la lasta dramo sur la migrada vojo de Atlantiko, kun Kanarioj kiel unua celdirekto. Tiu hispana arkipelago estas enirejo al Eŭropo. Necesas pluraj tagoj da navigado por iradi laŭ centoj da kilometroj ĝis la hispana arkipelago en kondiĉoj priskribitaj kiel teruraj fare de la pluvivantoj, submetitaj al malsato kaj soifo, al la suno, meteologio kaj difektiĝoj.
Sindikatistino ligita al partio malpermesita en Irano kaj arestita en decembro, estis mortokondamnita ĵaŭdon, laŭ organizaĵoj pri defendo de Homaj rajtoj.
Ŝarifeh Mohammadi estis juĝita kulpa pri ribelinstigo kaj kondamnita al morto fare de la revolucia kortumo de Raŝto, ĉefa urbo de la provinco Gilano, sur la Kaspia maro (nordo), laŭ la organizaĵo Hengaw, bazita en Norvegio, kaj la usona NeRegistara Organizaĵo Human Rights Activists News Agency (HRANA).
Ŝi estas akuzita, ke ŝi estas membro de la kurda separatisma partio malpermesita Komala.
Hengaw asertas, ke en deteno ŝi suferis « mensajn kaj fizikajn torturojn » fare de agentoj de la spionservo.
Informfonto proksime de la familio asertis, ke ŝi ja estis membro de surloka sindikato, sed tute ne de Komala.
La CentroAbdorrahman Boroumand, NRO pri defendo de la rajtoj de la Irananoj, asertis siaflanke, ke ŝia kondamno estas ligita al « ŝia rolo en sendependa sindikato ».
« Tiu ekstrema verdikto substrekas la teruran represion suferitan de la disidentoj en Irano, aparte kontraŭ la sindikataj aktivuloj en periodo de ekonomia krizo », ĝi aldonis.
Kampanjo organizita por ŝia defendo juĝis la verdikton « absurda kaj senbaza » en siaj kontoj X kaj Instagramo opiniante, ke ĝi celis instigi « timon kaj senkuraĝigon »
La provinco Gilano estis unu el la ĉefaj lokoj, kie okazis manifestacioj en 2022 en Irano, post la morto en deteno de la juna kurda Mahsa Amini. Ŝi estis arestita pro malobservo de la striktaj vestaĵkodoj truditaj al la virinoj fare de la Islama Respubliko.
Pluraj centoj da personoj estis mortigitaj kaj miloj arestitaj dum tiuj movadoj en la tuta lando.
La NRO IHR (Iran Human Rights), ankaŭ bazita en Norvegio asertas, ke ĝi kalkulis almenaŭ 249 ekzekutojn ĉi-jare, inter kiuj dek virinoj, dum la ses unuaj monatoj de la jaro 2024.
La 1an de junio 2024, preskaŭ 78 000 personoj estis enkarcerigitaj en Francio, dum la malliberejoj enkalkulas ĉirkaŭ 62 000 operacajn lokojn. Pro manko de lokoj, 3 322 enkarcerigoj estas devigataj dormi sur matraco metita surgrunde, kontraŭ 2 336 antaŭ jaro.
La nombro de detenitoj en Francio denove kreskis por atingi novan rekordon en la 1a de junio, kun 77 880 personoj enkarcerigitaj kontraŭ 77 647 pasintan monaton, laŭ nombroj publikigitaj vendredon 28an de junio fare de la Ministrejo pri Justico.
Dum la naŭa sinsekva monato, la karcera populacio kreskis por atingi 5,7% en daŭro de jaro.
Tiu situacio devigas tiel 3 322 malliberulojn dormi sur matraco metita surgrunde, kontraŭ 2 336 antaŭ jaro.
Je la 1a de junio, la francaj prizonoj enkalkulis 61 694 operacajn lokojn.
La karcera denseco atingas 126,2%.
La karcera denseco atingas 126,2%. En la punejoj, kie personoj atendas sian juĝon, kaj supozeble estas do senkulpaj, kaj kie aliaj estas kondamnitaj al mallongaj punoj, tiu denseco eĉ atingas 151%. Ili eĉ egalas aŭ superas 200% en 16 establaĵoj aŭ certaj apartaj lokoj.
Inter la enkarcerigitaj personoj, 20 466 estas provizore malliberigitaj atende de sia definita juĝo.
Sume, 95 292 personoj estis malliberigitaj la 1an de junio. Inter ili, estas enkalkulitaj 17 412 personoj ne enkarcerigitaj, kiuj surhavas elektronikan krurringon aŭ efektivigas sian punon en ekstera loko.
La problemo pri karcera troloĝado estis denove starigita dum movado de blokado de la prizonoj lanĉita post mortiga atako de punfurgono en la departemento Eure meze de majo.
La tolero de la Francoj malkreskas kaj retroviĝas je la nivelo de 2017, laŭ la raporto de la NKKHR. Ĉiuj malplimultoj estas koncernataj.
La rasismaj krimoj kaj deliktoj kreskis ĝis 32% kompare kun la jaro 2022. Sed ja la tolera indico de judoj plej malkreskas kaj estas akompanata de eksplodo de antisemitaj agoj, multobligitaj per 4 en daŭro de jaro post la atako de la Hamaso la 7an de oktobro 2023. Tio neniam estis spertita en Francio.
Same kiel ĉiujare, la mezurilo de la NKKHR ebligas koni interalie la stimulilojn de la opinio de la Francoj koncerne la judojn. Kvin stereotipoj estis submetitaj al reprezenta studgrupo de la Francoj. 41% inter ili dividas almenaŭ du antaŭjuĝojn pri la judoj, anstataŭ 37% en 2022.
« La kredo, ke la judoj havas tro da potencoj, ke ili havas apartanrilatonkun la mono… Tio preskaŭ ne ŝanĝiĝis », eksplikas Nonna Mayer, esploristino ĉe la CNRS kaj unu el la aŭtoroj de la raporto de la NKKHR.
« Sed ĉiufoje, kiam io okazas en Israleo, aŭ ke sento stariĝas, ĉu la francaj judoj defendas Israelon, la malnovaj stereotipoj renaskiĝas. "Ili ne estas centprocentaj Francoj", "ili ne estas lojalaj" »
LaŭNonna Mayer, tiu retoriko apartenas al tio, kion oni nomas « malnova antisemitismo », kion oni trovas ĉe la plejaĝuloj, la malpli diplomitaj, kaj en ekstremdekstro de la politika spektro. Bedaŭrinde, ĝi aldoniĝas nun al « nova antisemitismo ».
« Malnova antisemitismo » kaj « nova antisemitismo »
« La ideo estas ke tio, kio strukturas la percepton de la judoj estas tio, kio okazas en Proksima-Oriento, tio estas la kritiko de Israleo. Konsekvence, nome de la homaj rajtoj, nome de la defendo de la Palestinanoj, tiu nova antisemitismo pasis de la ekstremdekstro al la ekstremmaldekstro de la politika spektro. » Kun malsama profilo, pli junaj personoj, pli diplomitaj kaj pli maldekstraj.
Tamen, antisemitismo estas evidenta ĉe 54% de la simpatiantoj de la "Rassemblement national" (Nacia Ariĝo), kontraŭ 36% ĉe "La France insoumise" (La Nesubmetata Francio).
Banaligado de la malama esprimo
La NKKHR, kiu kunlaboras kun ekspertoj, kaj ankaŭ asocioj kaj sindikatoj jam observas la konsekvencojn de la politika debato kaj plipotenciĝo de la "Rassemblement national".
« Vera banaligado de la malama esprimo ja ekzistas, kvazaŭ ideologia venko de ekstemdekstro jam okazus », substrekas la juĝistino Magali Lafourcade, ĝenerala sekretariino de la NKKHR.
« Kaj eĉ se hodiaŭ, la "Rassemblement national" provas montri maldiabligitan vizaĝon, la elektontoj ne eraras. La simpatiantoj ne eraras. Ili scias, ke malantaŭe, tuta retoriko ekzistas, kiu eĉ transpasis la limojn de ekstremdekstro por esti utiligata de aliaj partioj. La tuta cetero de la socio suferas la konsekvencojn. »
Magali Lafourcade aldonas : « Hodiaŭ, ni estas informitaj, ke en kelkaj ĉirkaŭurboj, terminoj de longe ne aŭditaj aŭ ne tiel ofte, reaperas. Homofobiaj atakoj, ankaŭ atakoj kontraŭ emancipitaj virinoj, la tuta kolekto de antaŭjuĝoj, kiuj ĉiam estas koheraj, kaj kiuj nutriĝas sin reciproke reaperas. Kaj do oni konstatas, ke la fragmentiĝo de la socio komenciĝas », ŝi konkludas.