21/05/2022

Post « proceso por la vero », la tribunalo de Resistencia ordonis ĵaŭdon aranĝojn pri reparacioj, kiuj estas historiaj. La 19an de julio 1924, pli ol 400 personoj estis mortigitaj en rezervejo de Ĉako, norde de la lando.

Ĵaŭdon, la argentina justico formale agnoskis la « kulpecon » de la Ŝtato en la masakro de pli ol 400 indiĝenoj dum senprecedenca « proceso por la vero », kiu rekomendis aranĝojn pri reparacioj. Tio okazis antaŭ pli ol jarcento en la rezervejo de Ĉako (nordo),

La tribunal starigis, ke « matene de sabato 19an de julio 1924, cento da policistoj, ĝendarmoj kaj kelkaj armitaj civiluloj, helpataj de aviadilo, alvenis en la areo de la rezervejo, kie mil personoj, familioj Qom kaj Mocoit, kaj agrikulturaj laboristoj strikis ». Ili protestis kontraŭ aĉaj laborkondiĉoj en la kotonkampoj. Tiu armita taĉmento pafis dum pli ol horo, kaj « inter 400 kaj 500 membroj de la etnaj grupoj Qom kaj Mocoit mortis (…), la vunditoj, kiuj ne sukcesis fuĝi estis mortigitaj per kiel eble plej kruela maniero », kun mutiladoj, enterigoj en komunaj fosaĵoj.   

Pri tiu evento konata kiel « masakro de Napalpi », kies memoraĵo reaperis de antaŭ ĉirkaŭ dek kvin jaroj post longa periodo de nevidebleco, la juĝistino Zunilda Niremperger, kiu prezidis la tribunalon, ordonis « historiajn aranĝojn de reparacioj ». Inter tiuj aranĝoj figuras publikigo de la verdikto en la Oficiala ĵurnalo, inkluzivigon de la masakro en la lernejajn programojn, diskonigon de la proceso ĉe la publika televido, daŭrigon de la jurmedicinaj esploroj por elfosi restaĵojn de la viktimoj. Memorigaĵo jam estis starigita en 2020.

Senprecedenca proceso en Argentino

Dum la debatoj, la temo pri ekonomia reparacio estis nek defio nek peto, kvankam la juĝo povis teorie malfermi vojon al civilaj demarŝoj.

La proceso de Napalpi, kiuj entenas grandan simbolan valoron sen vera « akuzato », estas tamen senprecedenca proceso en la lando, kaj markilo de kreskanta videbleco de la krimoj plenumintaj kontraŭ la indiĝenaj popoloj dum la konstruado de Argentino kiel nacio, laŭlonge de la 19a jarcento kaj poste.

La province de Ĉako (kiu ne ekzistis en la epoko de la faktoj), la registara sekretario pri Homaj rajtoj kaj la Instituto de la Aborigeno chaqueño estis kunplendantoj en la proceduro.

La juĝisto Niremperger tuj avertis, ke la proceso « ne celis puni respondeculon, sed koni la veron, por rehonorigi la memoron de la popoloj, pansi la vundojn, reparacii kaj ankaŭ aktivigi la memoron kaj konsciiĝon de tiuj malobservadoj de Homaj rajtoj.»  

https://www.lemonde.fr/international/article/2022/05/20/l-etat-argentin-reconnu-responsable-d-un-massacre-d-indigenes-en-1924_6126887_3210.html

https://www.youtube.com/watch?v=LDRL4NEvlrs

17/03/2022

Bildo : postvivanto de la masakro de Ĥalabĝo meze de la tomboj de ĉirkaŭ 5 000 viktimoj.  

Antaŭ precize 34 jaroj, la armeo de Saddam Hussein forĵetis kemiajn gasojn al la urbo Ĥalabĝo, kiuj masakris milojn da Kurdoj.

Post la atako per kemia gaso sur la kurda urbo Ĥalabĝo 34 jarojn antaŭe, la reĝimo Baas en Irako postlasis nigran makulon en la Historio.

La atako kaŭzis la morton de pli ol 5 000 personoj kaj vundis definitive milojn da aliaj. Ĝi ankaŭ instigis al amasa migrado.

La bombado estis zorge planita por mortigi la plej grandan nombron de personoj. Tiucele, la aŭtoroj de la masakro selektis koktelon de kemiaj produktaĵoj, kiu kapablas havi maksimuman efikon.        

Laŭ la postvivantoj, unu el la gasoj tre forte odoris, simile al odoro de pomo. Alia kemia agento de la aranĝo havis kiel efikon paralizi la viktimojn. 

En daŭro de kelkaj minutoj, la venena gaso infiltriĝis ĉien : en la domojn, tra la fenestrojn, en la subteretaĝojn, kie rifuĝis la homoj. Ĉirkaŭ 5 000 personoj mortis ĉi-tage, miloj da aliaj estis vunditaj kaj multaj konservas porĉiamajn damaĝojn.

Abdurrahman Reşit Emin, postvivanto de la masakro plu estas turmentita de la memoraĵoj, kiujn li konservis de tiu terura tago. La maljunulo, kies atesto estis kolektita de la novaĵagentejo Firat News (ANF) indikis, ke lia patrino, fratoj kaj fratinoj mortis dum la masakro, kiun li priskribas kiel « senfina hororo ». Li rakontis, ke la aero estis ŝarĝita per odoro de pomo : « Ni estis konsternitaj. La ĉielo de Halabja estis skuita de la bruo de militaviadiloj. Ili nombris 10 aŭ 15. Mi ne memoras la precizan nombron. Ĉio rapidegis. Miloj da personoj mortis post dek minutoj. Ĉie, kadavroj kuŝis sur la grundo. La postvivantoj ekmigradis. Ankaŭ tiuj, kiuj restis en malriĉeco kaj malsanoj estis tiel multnombraj kiel la mortintoj. La mizero ĉion detruadis. Kelkaj freneziĝis, aliaj blindiĝis.»           

https://rojinfo.com/le-massacre-de-halabja-cetait-il-y-a-34-ans/

https://www.youtube.com/watch?v=oQzRAJytndA

29/01/2022

Kvindek jarojn post la murdo de dek kvar katolikaj nord-irlandaj manifestaciantoj en Derry, surloka gazeto primemoras la heroecon de Paddy Walsh, elirinta sub la britaj kugloj, provante savi unu el la viktimoj de la Sanga Dimanĉo (Bloody Sunday), Patrick Doherty.

La intensa kaj okulfrapa bildo okupas la tutan frontpaĝon de la "Derry Journal", vendredon 28an de januaro, du tagojn antaŭ la kvindeka datreveno de la masakro plenuminta de la brita armeo en la dua plej granda urbo de Nord-Irlando.

Ĉi-dimanĉon 30an de januaro 1972, la paraŝutistoj pafas al pacema homamaso de katolikaj civiluloj. La ĉefa postulo de la manifestaciantoj estas ĉesigo de la administra senprocesa enkarcerigo de ĉiuj suspektitoj – interalie aparteno al la Irlanda Respublikana Armeo (IRA).

La aktivuloj por la civitanaj rajtoj luktas samtempe por akiri samajn rajtojn ol la protestantaj Nord-Irlandanoj, plimultaj ene de tiu teritorio, kunligita al la brita monarkio.              

Sume, dudek ses personoj estas trafitaj de la pafoj. « Multaj el ili fuĝis kaj ricevi kuglojn en la dorson ». Dek tri personoj, inter kiuj Patrick Doherty mortis. « Kelkajn tempojn poste, dek kvar personoj mortis pro siaj vundoj », precizigas la ĵurnalo de Derry, katolika kaj porreuniga influloko de la insulo, situanta proksime de la irlanda landlimo.

Unu el la plej teruraj tagoj de la Tumultoj

En la « memora » eldono dediĉita al la datreveno de la masakro, la duonsemajna gazeto emfazas la atestojn de la elsaviĝintoj kaj proksimuloj de la viktimoj, kaj la marŝadon antaŭviditan venontan dimanĉon por marki la eventon.

« La familioj atendis plurajn jardekojn, antaŭ ol la britaj aŭtoritatoj sin ekskuzu », memorigas la "Derry Journal".

Kelkajn monatojn post la faktoj, tre kontestita enketo certigis, ke la soldatoj rebatis al pafoj venintaj de la homamaso.

Tiuj konkludoj estis definitive dementitaj de nova esplorado, fermita en 2010.

« La enketo konfirmis tion sciatan de ĉiuj : la militistoj pafis la unuaj al nearmitaj civiluloj. »

Poste, la ĉefministro David Cameron elvokis agojn « nepravigitajn kaj ne pravigeblajn », kiam li prezentis ekskuzojn nome de la brita registaro.

Tiu « Sanga Dimanĉo » konsistigas « Unu el la plej teruraj tagoj de la Tumultoj » dum la nord-irlanda konflikto de 1968-1998, asertas la "Derry Journal".

Kaj ĝi petas de siaj legantoj, sub la foto de Paddy Walsh kaj Patrick Doherty, « neniam forgesi ».

https://www.courrierinternational.com/une/commemoration-noublions-jamais-le-bloody-sunday

https://www.youtube.com/watch?v=DZoiJLvk59o

08/04/2013

Irlando : 5a de majo 1981 : morto de la malsatstrikanto Bobby Sands

http://neniammilitointerni.over-blog.com/article-irlando-5a-de-majo-1981-morto-de-la-malsatstrikanto-bobby-sands-116928930.html

10/11/2019

Tiuj muroj, kiuj tranĉvundas la mondon

http://neniammilitointerni.over-blog.com/2019/11/tiuj-muroj-kiuj-trancvundas-la-mondon.html

11/07/2021

Hodiaŭ estas memortago en Bosnio kaj Hercegovino : antaŭ 26 jaroj, la 11an de julio 1995, komenciĝis la masakro de Srebrenico, la plej terura de post la Dua Mondmilito.

Antaŭ 26 jaroj, la 11an de julio 1995, la enklavo de Srebrenico estis konkerita de la serbaj fortoj de Bosnio.

Tiam komenciĝis la plej granda masakro de civiluloj de post la Dua Mondmilito : 8 000 viroj kaj adoleskantoj bosnaj, islamaj, estis arestitaj kaj ekzekutitaj antaŭ ol esti enterigitaj en komunaj fosaĵoj.  

Hodiaŭ, plu daŭras la longa laboro pri identigo de la viktimoj. 

Temas pri atribuo de nomoj al la kadavroj kaj enterigi ilin digne en la dediĉita memorigejo en Potocari, apud Srebrenico.

Halilovic Rahima enterigas ĉi-dimanĉon la restaĵojn de sia nevo.

« Kiam Srebrenico falis, ŝi rakontas, mia nevo provis fuĝi kun sia frato kaj mia edzo. – ili neniam revenis. Ni retrovis la kadavron de mia edzo. Nun, tiu de mia nevo. Sed ni ne ankoraŭ retrovis lian fraton ».

« Mi silentis dum 26 jaroj »

En julio 1995, Devla Ajsic estis 21-jara. La serbaj fortoj de Bosnio arestis ŝin, kondukis ŝin al tio, kio estis tiam la kazerno de la trupoj de Unuiĝintaj Nacioj. Kaj ŝi estis plurfoje seksperfortita.

Aliaj virinoj suferis la saman sorton.

« Mi silentis dum 26 jaroj, rakontas Devla. Dum tiu tuta tempo, mi suferis silente. Mi konis neniun por konfidi, neniun por dividi mian doloron. – Tre dolorigas min reveni ĉi tien, sed mi devis eksterigi tion, kio staras en mi. Mi ne plu povis konservi ĉion ĉi en mia korpo ».

La sorto de la genocidintoj

La generalo Ratko Mladic, kiu komandis la serbajn fortojn de Serbio, estis kondamnita je porĉiama malliberejo.

Radovan Karadzic, politika ĉefo de la Serboj de Bosnio, ricevis saman punon.

La internacia justico kulpigis ilin pri genocido en Srebrenico.       

https://fr.euronews.com/2021/07/11/commemoration-du-massacre-de-srebrenica-il-y-a-26-ans

Rusa : https://www.youtube.com/watch?v=ZbqvmQikeJ0

franca :htt ps://www.youtube.com/watch?v=gCKId50Uojg

Angla : https://www.euronews.com/2021/07/11/relatives-rebury-more-victims-on-26th-anniversary-of-srebrenica-massacre

Germana : https://www.youtube.com/watch?v=Kw4Nh5EUsMY

Itala :https://www.youtube.com/watch?v=r0ifR8Iq7qA

Hispana : https://www.youtube.com/watch?v=eQJkemTvQ-A

Portugala : https://www.youtube.com/watch?v=dlbLkq6vWwE

Hungara : https://www.youtube.com/watch?v=7Et5-J60cww

04/03/2020

Pasintan mardon, la centro Simon Wiesenthal de lukto kontraŭ antisemitismo kaj rasismo malkaŝis la nomon de multaj nazioj.

Tiu listo, kiu entenas la nomojn de 12 000 nazioj instalitaj en Argentino dum la 1930aj jaroj, estis malkaŝita mardon fare de la centro Simon Wiesenthal de lukto kontraŭ antisemitismo kaj rasismo. Multaj el ili «nutradis unu aŭ plurajn bankkontojn en la Schweizerische Kreditanstalt, kiu fariĝis poste Banko Credit Suisse (Svisa kredito), kies sidejo estas en Zuriko», raportis la centro, kiu persekutas la naziajn krimulojn de la dua mondmilito.      

Por-nazia reĝimo 

«Laŭ ni, tiuj bankkontoj longtempe neaktivaj posedas monon ŝtelitan de la judaj viktimoj» de naziismo, opinias la centro Simon Wiesenthal, en komunikaĵo. «Dum la 1930aj jaroj, la militisma por-nazia reĝimo de la prezidento José Félix Uriburu, kromnomita «Von Pepe» pro lia germanofilio, kaj ties posteulo Agustin Pedro Justo, akceptis kreskantan nazian ĉeeston en Argentino», eksplikas la centro Wiesenthal.

En 1938, la NSDAP/AO, internacia branĉo de la nazia partio, enkalkulis tiel 1 400 membrojn en Argentino, kaj havis oficialan agnoskon.   

Aliparte, argentina sindikato proksime de naziismo, la Germana Unuiĝo de la Sindikatoj, enkalkulis 12 000 membrojn, kaj 8 000 personoj aliĝis al diversaj organizaĵoj, kiuj helpis la naziojn, laŭ la centro.    

Provo forviŝi la pruvojn 

Ili apartenis al «germanaj entreprenoj kiel IG Farben (provizanto de la gaso Zyklon-B, uzata por mortigi la Judojn kaj aliajn viktimojn – Noto de la Tradukanto: Politikajn opoziciantojn, sindikatanojn, Romaojn, Polojn, samseksemulojn, atestantojn de Jehovo, mensmalsanulojn, ktp. - de naziismo en la ekstermejoj) aŭ financaj organismoj kiel la Germana Transatlantika Banko kaj la Germana Banko de Sud-Ameriko», laŭ la centro.

«Ŝajne, tiuj du bankoj estis utiligitaj por efektivigi ĝirojn de la nazioj al Svislando, asertis Ŝimon Samuels, unu el la direktoroj de la organismo. «Multaj personoj menciitaj en la listo havis rilatojn kun por-naziaj entreprenoj, kiuj figuras en la nigra listo de Usono kaj Unuiĝinta Reĝlando dum la dua mondmilito», mencias la centro Wiesenthal.

Bruligitaj arkivoj  

Argentinaj por-naziaj grupoj provis forviŝi la pruvojn de tiuj aktivecoj, bruligante la arkivojn. Sed la argentina enketisto Pedro Filipuzzi, laborante en la eks-sidejo de la nazioj en Bonaero, malkovris tie hazarde originan kopion de la listo de tiuj 12 000 nomoj kaj komunikis ĝin al la centro Wiesenthal. Pluraj dekoj da naziaj estroj, kulpaj pri Holokaŭsto, inter kiuj la doktoro Josef Mengele kaj la SS Adolf Eichmann, kulpa pri alkonduko de la Judoj ĝis la mortokampoj, rifuĝis en Argentino post la milito, plimulte sub falsaj identecoj por trompi la enketistojn. 

https://www.lematin.ch/monde/liste-12-000-nazis-revelee-argentine/story/29861383

https://www.youtube.com/watch?v=5Z5-uJ8FDzY

21/02/2020

Germanio: pafadoj en Hanau: ekstremdekstro «banaligis malamegan diskurson kontraŭ malplimultoj etnaj kaj konfesiaj»

http://neniammilitointerni.over-blog.com/2020/02/germanio-pafadoj-en-hanau-ekstremdekstro-banaligis-malamegan-diskurson-kontrau-malplimultoj-etnaj-kaj-konfesiaj.html

28/01/2020

75-a datreveno de la liberigo de Aŭŝvico: «La vero pri la Holokaŭsto ne forpasu»

http://neniammilitointerni.over-blog.com/2020/01/75-a-datreveno-de-la-liberigo-de-ausvico-la-vero-pri-la-holokausto-ne-forpasu.html